Bekle dedi gitti ,ben de bekledim.

 Şimdi hiç başlamadan bittiğine mi üzülmem gerektiğini veya tanıdıktan sonra pişman olma olasılığına mı sevinmem gerekiyor bilmiyorum. Ha bana sorarsan eğer ;keşke tanısaydım seni de pişmanlığım olsa da senin canın sağ olsun deyip devam etseydim yoluma. Yarım kaldı birçok şey. Belki yarıma bile ulaşamamıştır. İçimde belli belirsiz duygular bir buçuk günlük mesajlarını okuyup hala yüzümde gülümsemeyle dolanıp duruşumu ve hala mesaj atar belki diye bildirim sesine sen diye koşmamı saymazsak ben de senden kestim umudu.

Kabullenemeyeceğim imkansızlıkları kabullenmen mi buna sebep olan yoksa baştan beri mi sevmemiştin beni? Tanımaya mı çalışmıştın gerçekten yoksa ön yargıyı kırmak için kısa bir soru cevaptan mı ibaretti tüm konuşmamız? Sana soracak o kadar çok sorum var ki! Sınavın nasıl geçti ? Hala tatlı buluyor musun cümlelerin arasına sıkıştırdığım minik kelimeleri ? Bir umut görüyor musun bizde ? Her gecenin bir sabahı var derler ya bizim de bir sabahımız olacak mı ? Hiç beraber günaydın diyecek miyiz aynı güne ? 

Çok şey biriktirdim. Sana anlatacağım o kadar çok şey var ki. Otursan karşıma susmam için yalvarırsın yemin ederim. Belki de sonsuza kadar dinlersin telaşlı telaşlı sana bir şey anlatışlarımı. Bilirsin çok konuşurum heyecanlanınca ki karşımda sen varken bu ihtimal yok sayılır gibi değil.  

Bak bekliyorum.Babamın işten gelmesini bekler gibi, pazar kahvaltısının hazır olmasını bekler gibi, kahvemin ilk yudumundan sonra soğumasını bekler gibi içim yana yana bekliyorum. 

Gel

Lütfen

 

Karşı Kıyı

Tam kaybetmeye alışmış, tüm benliğimi kaybetmiş ve bu kadar hissizleşmişken hayatıma en beklenmedik anda girişinin verdiği korkulu bir telaşla seni tanıma çabasına giriştiğim günkü heyecanı taşıyorum bu gün de. Uzanıyorum sanki ellerimi tutacakmışsın gibi, uzaklara dalıyorum sık sık seni bana yaklaştırırmış gibi. Tekrar sevemeyeceğimden korkuyorum önce , çekingen ama bir o kadar da sıcak kanlı yaklaşırken sana bana ilerde seni tanıdığımı düşündürecek ne varsa mutlu oluyorum. Derin derin nefes alıyorum.

Haklı bir güvensizlikle kocaman açıp gözlerimi vereceğin tepkileri, cevapları merakla bekleyerek sorduğum soruları benim tedirginliğimin aksine büyük bir dinginlikle cevaplayışına hayran kalıyorum. O kadar güveniyorsun ki kendine gözlerini kaçırmıyorsun gözlerimden, sakallarınla oynamıyorsun, konu değiştirmiyorsun, zaman kazanmak için sorular sormuyorsun. O kadar yansıtıyorsun ki bunu bana gözlerime dahi “Korkma  bundan sonra ben varım, güven bana.”   der gibi bakıyorsun.

İlk defa bu kadar korkusuz yaklaşıyorum. İlk defa bu kadar kocaman atıyorum adımlarımı. Beni önce sana sonra tekrardan aşka inandıracağın günlerin her bir saniyesine inanıyorum. Bu defa seni sevmeyi seçiyorum.