Çok önemsemiyorum artık geçmişi . Gözlerimi her tavana dikişimde sen gelmiyorsun aklıma . Yoruldum çünkü . Aklımda kendime , dilimde cümlelere takatim kalmadı . Bir derdi daha kaldıracak gücüm kalmadı benim . Yaşamımı sürdürecek bir nedenim , tutunacak bir dalım kalmadı .Güvenecek bir adam yok yanımda kendimden başka .Bunu bildiğimden çabalamıyorum ya artık . Geceleri uyumak sabahları yaşamak istemeyişim bundan . Sen de aklıma gelme artık ne olur , hatırlatma kendini . Sen bir kere ögrettin bana sensiz yaşamayı . Koymaz bundan sonra sensiz geçen günler , acıtmaz canımı . Sen yeni mutlu hayatına ilerlerken beni ittiğin uçurumdan sevgilerimle ..
Ay: Temmuz 2015
Hayat Dediğin
Hayat yaşanacak yer değil . Mutlu olacak birşeyler ararken var olan mutluluğumuzu kaybettiğimiz bir yer . İhaneti , intikamı , acıyı zirvede öğrenip hissettiğimiz yer . Özlemlerimizle , heycanlarımızla , sevinçlerimizle , üzüntülerimizle amaçlarımız uğruna savaştığımız bir yer.
Şimdi yaşamanın güzelliğini savunmayın bana. Bana ihaneti öğretin , savaşmayı güçlü durmayı .. Yalanı ögretin , iki yüzlü olmayı.. Belki o zaman sizlerden olurum bende . Belki o zaman mutlu olurum.
SORGU
Özledim . Seni , ellerini ,kokunu , gözlerinde kendimi seyrettiğim günleri özledim . Gecenin bir yarısı ”Tut elimden , gidiyoruz !” diye çekiştirerek götürdüğün sahildeki bankta omzunda uyuduğum geceyi özledim . Sabahın köründe sesimi duymak için kaldırdığında sana kızamadığım , sesinde dahi huzuru bulduğum , en güzel hayalleri kurduğum, yanında nefes aldığım günleri özledim.
Her anımı onu kaybetmekten korkarak geçirdiğim adamın beni yüz üstü bırakıp gittiği geldikçe aklıma nefretim yeniyor özlemimi , en beteri de bu .Beni sorgulamaya iten de bu .Belki de günlerin günlerin güzelliğiydi bu , o anların büyüleyiciliğiydi .Pişmanım demiyorum , her anımıza minnet duyuyuyorum ama şimdi kırıp döküp gittiğin yerlerin üstüne basa basa nasıl geri döneceksin bunu düşünüyorum . Yaralarım kapanmadan nasıl yeni yaralar açacaksın ? Yeniden nasıl kıracaksın beni ? Buna izin veremem . Yaşama bir yerden tutunmaya çalışırken tutunduğum dalı kıran adama yeniden bir şans veremem .
En fazla aklıma geldikçe bir yaş süzülür gözlerimden , bir titreme gelir yokluğunu hissettikçe . Sonra nasıl yokluğuna alıştırdığını anımsarım . Senden bin defa nefret eder bin defa yeniden severim . Son bir defa içerim yokluğunla ; geri gelmeyecek günlere , sesine ,kokuna , aşkıma , güvenime, yokluğuna . Özlesem de geri gelmesini istemediğim günlere kaldırırım son kadehimi ..
EKSİK
Neyin özlemini çekiyorduk ? Aile sevgisinin mi , başımızı koyacak bir omuzun mu , göğsünde dinleneceğimiz bir adamın mı ? Alışkanlıklarımızdan mı vazgeçemiyorduk yoksa ? Sevmekten mi daha çok korkuyorduk kaybetmekten mi ?
Biz kendimizi tanımıyorduk aslında . Duygularımızla fikirlerimizi bağdaştırıp ortalama bir hayat süremiyorduk . Taraflı olmaktan kaybediyorduk .Sert , yoruma kapalı görüşlerimizin eleştirilmesinden korkuyorduk . Haliyle kendimize bile güvenmezken başka yüreklere teslim edemiyorduk kendimizi . Ne sevgimizi ne aşkımızı ne de davamızı sürdürebiliyorduk . Korkularımızla yüzleşmeyi bilmiyorduk .
Eksiktik , kendimizi eksik bırakan da bizdik . Sevmeyi de , güvenmeyi de hisleri en derinde yaşamayı bilmeyip de etrafa önyargılarımızla eleştiri yağdıranlardık biz .Sevmeyi öğretecek , güven verecek , tutup da bırakmayacak adamları seçtik . Biz kendi tercihlerimizle kendimiz kaybettik . Bunu fazlasıyla hakettik.
SON DEFA
Köşe başlarında kaldı heyecanlar. Elini tuttuğum ilk anın heycanını,sana sarıldığımda delice atan kalbimi ,korkularımı , hislerimi o sokakta bıraktım ben .İlk defa gitmekten değil kaybedilmekten korktum . İhaneti ilk defa bu kadar derinden hissettim . Bana verdiğin sözleri düşündüm teker teker sonra nasıl bu kadar aptal olabileceğimi..
Geçmişi silmek kalıyor geriye .. Hatıralarımızı anımsamamaya çalışmaktan başka birşey gelmiyor şimdi elimden. Düşündükçe ağlamaktan alakoyamıyorum kendimi . Hele de bu kadar severken nasıl bu kolay kandırabilir anlam veremiyorum. Fotoğraflarımızı kararlılıkla parçalayıp sinirim geçtiğinde yeniden birleştiriyorum. Gözlerini çıkaramıyorum aklımdan .. Özledikçe bizim sokağımıza gidiyorum. Her köşebaşında yeniden karşıma çıkacakmışsın gibi heyrcanlanıyorum . Oturuyorum bir banka , başımı yaslayacak omuz arıyorum . Hayaline kızıyorum , üşüyorum .
Nelerden sakındıysan beni , nelere kızdıysan onları yapıyorum .Gece üstümü örtmüyorum , saçlarımı kurutmuyorum , gece dışarılarda başı boş dolaşmaktan korkmuyorum , aklıma gelmedikçr yemek yemiyorum , uyumuyorum . Sanırım ben yaşamıyorum da ..
Yeni bir sayfa açmak istiyorum . Kimsenin karalamaya cesaret edemeyeceği kadar sert ve kıyamayacağı kadar temiz bir sayfa . Her defasında olduğu gibi söz veriyorum , kendime bile güvenemiyorum . Son kez senin için kendimden vazgeçiyorum .
MECHUL
Kaybedecek neyim kaldı diye düşünüyorum.Bir cevabım yok kendimden başka . Hayallerimin peşinden koşmamam gerektiği öğretildi bana . Rüzgarı arkadaşım yaptım , güneşi de unutmadım hiçbir zaman .Doğruluğunu savunduğum her düşünce için savaştım . Yendim , yenildim ama vazgeçmedim hiçbir zaman.Kaybetmeyi de bildim kazanmayı da . Deli gibi de sevdim tüm kalbimle nefret de ettim .Hep uçlarda yaşamayı sevdim.
Satamadım ben hayallerimi , geleceğimi. Üç günlük sevdalarla heba edemedim yüreğimi . Her gelene vurulamadım , kolay aşık olamadım . Sadece gözlerine baktım insanların , ruhunu okudum . İleri gittimm bazen geçmişinde tanıdım onları . Sonrası mechul..
Uzaklar
Sadece hayatın telaşından , rutinlerinden uzaklaşmaya ihtiyacım var .Bir kendimle baş başa kalsam , başka bir şehirde yeniden doğsam hallolacak gibi .Dedim ya sevmiyorum işte bu şehiri .Bu şehir kalabalık , bu şehir ucuz , bu şehir yoksun ..
Merhaba
Gecenin bir yarısı olmuş, gözüme çarpıyor ay ışığı . Yine sana takılıyor aklım . Seninle geçirdiğim muazzamlığı tartışılmayacak günler bir film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden. Şubat soğuğunda nefesinin bedenimi ısıttığı , haziran güneşinde rüzgarım oluşun geliyor aklıma . Ah , benim olduğun günler ! Bir gülüşünle gökyüzümdeki bulutlar dağılır , güneş açardı. Gözlerinde izlerdim en güzel günümü . Güç bulurdum her kelimenden . Göğsunde dinlenir , soluğunda bulurdum huzuru.. İhtiyacım var o günlere dair herşeyi unutturacak birine. Yeni , tertemiz bir sayfa açmanın zamanı şimdi . Yeni bir ben , yeni bir hikaye..
Lazım
Bize bir anlık delilik lazım.Sinirlendiğimizde çarpacağımız kapılar , güvenebileceğimiz insanlar ,göğsünde nefes alacağımız adamlar lazım..
Halsizlik, bıkkınlık…
Hayata karşı duruşum tam da bu şekilde
ADAM OLABİLMEK ADINA
Bu kadar zor olmamalı be , şimdi şöyle bir kız gözüyle bakarsak meseleye hiç zor değil bu abarta abarta anlattığınız , kendinizde var olduğnu sandığınızda göğsünüzü gere gere dolaştığınız ADAMLIK meselesi .Bir insanı teselli etmek , yanında olmak , yarı yolda bırakmamak bu kadar zor olmamalı . Keşke biraz empati yapabilseniz , adamlık diye nitelendirdiğiniz kelimenin anlamına uygun hareket etseniz de küçük detayların dahi bir kadın için ne kadar önemli olduğunu anlayabilseniz . Tek bir kadına ait olmayı öğrenebilseniz . Bir kadının size neden kırıldığını anlayabilecek kadar, ne düşündüğünü gözlerinden okuyabilecek kadar adam olsaydınız anlardınız . O zaman öğrenirdiniz bir kadını korumanın kollamanın ağlatmamanın ne kadar kolay olduğunu .
Yeterince uzattığımı varsayarak detayların bu kadar önem taşıdığı dünyada at gözlüklerinizi çıkarıp ,çevrenizi daha iyi gözlemlemeye davet ediyorum sizi .Ve son olarak da yapılması gereken adamlık , erkeklik adına ahkâm kesmek değil de gerçekten adam olabilmek diyerek bitiriyorum .
Sözüm meclisten dışarı , iyi geceler *
sebepsizgidisler 